" آنکس که تـوان نصـرت ما اهلبیت را نـدارد ولی دشمنان ما را لعن میکند،خداوند
صدای او را به جمیع ملائکه میرساند و همه فرشتگان بر او صلوات می فرستند و
از خـدا آمـرزش او را طلب می کننند در این هنـگام خــدا به مـلائک می فرماید من
هم به روح این بنده ام صلوات می فرستم و او را از برگزیدگان نیکوکار قرار میدهم.



 بحار/ ج 50 / ص316

تن دادن به کوران سفرها،از جهتی لازمه ترقی و تکامل انسان است،و این مرحلـه آزمودگی

و سازندگی،ارمغان‌ها به دنبال دارد،چنان ‌که یک راز آزمودگی و آبدیدگی قهرمان داستـان ما

حضــرت زینب علیهاالسلام را همین معنی باید دانست،و همین مسافــرت‌ها و تحـولات و بر

خوردهای پرورش ‌دهنده و سازنده بود که از دختـر علی علیهماالسلام عنصر آگاه و مقـاوم و

شجاعی به‌ وجود آورد،که بتواند رسالت بسیارعظیم الهی و ماندگار خویش را در زندگی خود

لباس عمل بپوشاند.

بدین لحاظ،مناسب خواهد بود که به مسافرت‌های هشت‌گانه حضـرت زینب علیهاالسلام به

‌طور خلاصه مروری داشته باشیم:

ارزش پرستارِی

شدند،در اين سفر وقتيكه برای زيارت قبر رسولخدا(ص)به مدينه آمدند،يكی

از آنها در مدينـه بيمــار شد،و در منـــزلی بستــــری گرديد،همسفرش از او

پرستاری میكرد.


روزی همسفر،به بيمار گفت:
خيلی مشتاق زيارت مرقد شريف رسولخدا(ص) هستم،اجازه بده برای

زيارت بروم و برگردم.

بيمار گفت:
تو يار و مونس من هستی،مرا تنها مگذار،وضع مزاجی من وخيم است،

از من جدا نشو.

همسفر گفت:
بــرادر!ما از راه دور آمده ايم،دلم برای زيارت پر می زند،شما اجازه بدهيد،
زود می روم و برمی گردم،ولی بيمار كه سخت نيـاز به پـرستــار داشت،
نمی خواست همسفرش،به زيارت برود.

همسفر ناگزير برای زيارت مرقد شريف رسولخدا(ص)رفت و پس از زيارت،
به منزل امام صادق(ع)رفت و به حضور آنحضرت،شرفيـاب شد،و قصه خود
و رفيق راهش را به عرض آنحضرت رساند.


امام صادق(ع) فرمود:
اگر تو كنار بستر دوست همسفر بمانی و از او پــرستــاری كنی و مونس او
باشی،در پيشگاه خدای بزرگ بهتر از زيارت مرقد شريف رسولخدا(ص)است.

الو سلام،اين منم،مزاحمی كه آشناست،هزار دفعه اين شماره را دلم گرفته است،ولی هنوز پشت خط در انتظار يك صداست.

شما كه گفته‌ايد پاسخ سلام واجب است،به ما كه مي‌رسد حساب بنده‌هايتان جداست؟

الو دوباره قطع و وصل تلفنم شروع شد، خرابی از دل من است يا كه عيب سيم‌هاست؟

چرا صدايتان نمی رسد كمی بلندتر،صدای من چطور؟ خوب و واضح و رساست؟

اگر اجازه میدهی برايت درد و دل كنم، شنيده‌ام كه گريه بر تمام دردها شفاست.

دل مرا به سوی خود بخوان كه تا سبك شوم،پناهگاه اين دل شكسته‌ام خانه‌ی شماست.

خدا،مرا ببخش باز هم مزاحمت شدم،دوباره زنگ میزنم تا خدا،خداست.

چه معانی بلند و دلنشینی:

" يا من ارجوه لكل خير...

يا من يعطی الكثير بالقليل...

يا من يعطی من سئله...

یا من یعطی من لم یسئله

و من لم یعرفه تحننا منه و رحمة

اعطنی بمسئلتی ایاک جمیع خیر الدنیا و الآخره"

گفتی که می بوسم تو را،

گفتـــــــم تمنــــــا می کنـم

گفتــی اگـــــــــر بـيـنـد کسی،

گفتـــــــم کـه حــــاشـا می کنــم

گفتی ز بخت بد اگر ناگه رقيب آيد ز  در

گفتم که با افسون گری او را ز سر وا میکنم

گفتی که تلخی های مـی،گر ناگـوار افتد مـرا

گفتــم که بـا نـوش لبـــــم آن را گــوارا می کنـم

گفتی چه می بينی بگــو،در چشـم چون آيينه ام

گفتــم که من خود را در او عــــريان تماشا می کنم

گفتــی که از بی طاقتــی دل قصــد يغمــــا می کنـد

گفتـــــم  که بـا يغمـــاگــران بـاری  مـــدارا  می کنــــم

گفتـی که پيــــــوند تــــــو  را با نقـد هستــی می خـــرم

گفتــــــم که ارزان تــــر از اين مـن با تــــــو سودا می کـنم

گفتـــی اگـــــــر از  کـــــــوی خــــود روزی تــو را گويـــم برو

گفتــــــم که صــــد ســــــال دگــــــر امـــــروز و فـردا می کنم

گفتـــی اگــــــــــــر از پـای خـــــــود زنجـيــــــــر عشقـت وا کنم

گفتــم  ز  تــــــو  ديــــــــوانـه تـــر  دانـــی  کـه  پـيــــــــدا می کنم

 علی منفرد

زن و مرد حرفشان شد و حسابی زدند تو سر و كله هم.

آخـر سر طاقت زن طاق شد و داد كشید: بی عقل!

مرد هم فریاد كشید:بی مزه!

زن به جاده جنوب اشاره كرد و گفت:اگر بی مزه ام،رد این جاده را می گیرم و سر خود می روم تا به مرد بی عقلی مثل شما برخورد نكنم!

مرد هم به حاده ی شمالی اشاره كرد و گفت:من هم رد جاده شمالی را می گیرم و آنقدر می روم تا از زن بی مزه ای مثل شما دور باشم.

زن به طرف جنوب رفت و مرد به طرف شمال.

آنها رفتند و رفتند و چون زمین گرد بود،زمین را دور زدند و دو باره با هم روبرو شدند.

مرد تا چشمش به زن افتاد،گفت:باز هم كه تو هستی بی مزه!

زن گفت:هنوز هم بی عقلی!

مرد گفت:اگر بی عقلم،رد جاده غرب را می گیرم و می روم تا دیگر به مرد بی عقلی مثل من برخورد نكنی!

زن گفت:خواب دیدی خیرباشد.

من هم از جاده شرق می روم تا دیگر ازبی مزه بودن من در رنج و عذاب نباشی!

مرد به طرف غرب رفت و زن به طرف شرق.

آنها دو باره رفتند و رفتند و چون هنوز زمین گرد بود،دوباره روبروی هم سبز شدند.

مرد تا زن را دید،گفت:باز هم كه...

زن گفت:اگر عقلت سرجایش آمده باشد،حرفی كه داری می زنی تمام كن!

مرد سرش را پایین انداخت و گفت:باز هم تویی عزیزم!

زن سرش را پایین تر انداخت و جواب داد:

بله! عزیــــزترینـــم!!!

مردی خانه ی بزرگی ساخت و یک آجر اضافه آورد.

او به فکر افتاد حالا که خانه ای دارد آجر اضافی را بفروشد و
دود و دمی راه بینـــدازد و شبـــــی را خـــــــوش بگــــــذارند.

به قول گفتنی"دنیا فقط دو روز است."

او آجر را فروخت و آن شب را به خوشی و شادمانی طی کرد.

چند روز بعد باز هوس خوشی به سرش افتاد.

او با ایـن فکر که" بـرداشتن یک آجـــر از دیوار خانه باعث خـرابی آن نمی شود"
یکی از آجرهای دیوارخانه اش را برداشت و فروخت و شبی دیگر را به خوشی
و خوبی گذارند.

او دیگر به خـــــوشی عـــــادت کرده بــود و هــــر روز یکـی از آجــــــرهای دیوار
خــانه اش را می فـروخت و شب را به شـادمانی می گـــــذراند تا اینـکه تمـام
آجرهای خانه اش را فروخت و فقط یک آجر برایش باقی ماند.

حالا او فقط یک آجر دارد و نمیداند با آن چه کار کند!!!

روزی رسول خدا (صل الله علیه و آله) نشسته بود،عزراییل به زیارت آن حضرت آمد.

پیامبر(صل الله علیه و آله) از او پرسید:

ای برادر! چندین هزار سال است که تو مأمور قبض روح انسان ها هستی

آیا در هنگام جان کندن آنها دلت برای کسی سوخته است؟

عزارییل گفت دراین مدت دلم برای دو نفر سوخت:

۱- روزی دریایی طوفانی شد و امواج سهمگین آن یک کشتی را در هم شکست همه سر نشینان کشتی غرق شدند، تنها یک زن حامله نجات یافت او سوار بر پاره تخته کشتی شد و امواج ملایم دریا او را به ساحل آورد و در جزیره ای افکند و در همین هنگام فارغ شد و پسری از وی متولد شد،من مأمور شدم که جان آن زن را بگیرم،دلم به حال آن پسر سوخت.

۲- هنگامی که شداد بن عاد سالها به ساختن باغ بزرگ و بی نظیر خود پرداخت و همه توان و امکانات و ثروت خود را در ساختن آن صرف کرد و خروارها طلا و جواهرات برای ستونها و سایر زرق و برق آن خرج نمود تا تکمیل نمود.وقتی خواست به دیدن باغ برود همین که خواست از اسب پیاده شود و پای راست از رکاب به زمین نهد، هنوز پای چپش بر رکاب بود که فرمان از سوی خدا آمد که جان او را بگیرم،آن تیره بخت از پشت اسب بین زمین و رکاب اسب گیر کرد و مرد،دلم به حال او سوخت بدین جهت که او عمری را به امید دیدار باغی که ساخته بود سپری کرد اما هنوز چشمش به باغ نیفتاده بود اسیر مرگ شد.

در این هنگام جبرئیل به محضر پیامبر(صل الله علیه و آله)رسید و گفت ای محمد! خدایت سلام می رساند و می فرماید:

به عظمت و جلالم سوگند شداد بن عاد همان کودکی بود که او را از دریای بیکران به لطف خود گرفتیم و از آن جزیره دور افتاده نجاتش دادیم و او را بی مادر تربیت کردیم و به پادشاهی رساندیم،در عین حال کفران نعمت کرد و خود بینی و تکبر نمود و پرچم مخالفت با ما بر افراشت،سر انجام عذاب سخت ما او را فرا گرفت،تا جهانیان بدانند که ما به آدمیان مهلت می دهیم و لی آنها را رها نمی کنیم.

برای دانلود آهنگ ها به ادامه مطلب مراجعه کنید

 وجه تسمیه بیجار گروس

در وجه تسمیه و علت نامگذاری این منطقه به بیجار گروس نظرات مختلفی وجود دارد . دو نظر كه در این زمینه بیشتر منطقی به نظر می رسد به شرح ذیل می باشد

برخی را عقیده بر این است كه بیجار به معنی سبزه و گیاه است . چنانچه «هفت بیجار» از هفت سبزی درست می شود . بنابراین بیجار محل سبزه و باغ هایی بوده است كه برای جشن و شادی ایلات كرد مناسب به نظر می رسیده به ویژه این كه در دامنه كوه آن ، چشمه های آب شیرین و فروان كه سبب آبادانی بوده آنان را بیشتر به سوی خود جلب و جذب می نموده است . به طوری كه شنیده شده در رشت هم محلی به نام «خشك بیجار» و در افغانستان هم محلی به نام «بیجار» وجود دارد .

قول دیگر كه موجهه به نظر می رسد این است كه «بیجار» همان «بیدزار» است یعنی محلی كه درخت بید زیاد در آن می روید ، (جایگاه بید) كه بر اثر كثرت تلفظ افراد مختلف با لهجه های گوناگون كلمه «بیدزار» تصحیف شده و كم كم در گفتار و نگارش به صورت «بیجار» تلفظ و مكتوب گردیده است

بیجار با تمام زیبائی هایش 

داروهای گیاهی بیجار فراوان و دارای اهمیت است من جمله ازوه (آویشن)، مرزه ،گل کو ، گل گاو زبان،بید،پونه ، بومادران، ریواس ،خاکشیر، اسفند، سیسمبر(شاه نسترن) رازیانه ، بابونه ،زبان گنجشک، کنگر ، شنگ و انواع عر قیجات.

پرندگانی چون کبک ،بلدرچین ، عقاب، جغد،شاهین ،قرقی، نوک قرمز و... در این منطقه زیست میکنند.قمری،لک لک،مرغابی،فاخته ،هما ،سبز قبا ،هد هد و حواصیل زرد و خاکستری از پرندگان مهاجر بیجار به شمار می آ یند و در مناطق حفاظت شده، قوچ ،میش ،کل،بز و ... وجود دارد ، از دیگر پستانداران نیز می توان از خرس قهوه ای، گراز،روباه،خرگوش ، گرگ، گربه وحشی ، راسو ، کفتار ، خفاش ، جوجه تیغی و ... اشاره کرد .

اکثر مردم بیجار به زبان کردی گروسی تکلم میکنند و در این ناحیه دو گویش کردی از شاخه‌های کرمانشاهی و گویش گورانی تشخیص داده شده است.

از مساجد بیجار می توان مسا جد قا ئم ،جامع بازار،امیرالمو منین ،سید ا لشهدا ء ،امام رضا، فاطمیه ، ابوالفضل،موسی ابن جعفر،حضرت محمد(ص)،امام حسن، وحسینیه شهر را نام برد.

خیابان شهدا ، توحید ، بلوار امام ره ، طالقانی ، الماسیه ، مدرس، کمر بندی حلوایی ، کمر بندی بادامستان(امیر نظام )،بلوار سراب،خیابان ریگ سیاه ،بلوار رحمانی ،خیابان مرزبان، فاضل ، از خیابانهای بیجار می باشند.

همچنین محلات عمده بیجار شامل بادامستان ،تازه آ باد،ریگ سیاه، نقاره کوب،حلوایی ، تخت، پشت قلعه،یارمجه،کارمندان،فر هنگیان، محمود آباد ،سراب، شهرک مهدیه ،شهرک آ فتاب، فرحی ،عسگر آ باد ،چشمه عزیز، باغ صفا و غیره می باشد.

برخی از خانواده ها و ایلات سرشناس بیجار بر اساس مطالب کتاب سیما ی بیجار گروس عبارتند از ایل بایندر،سهرابی،ترکمندی،طایفه اردلان،ایل کبودوند،امیرعلایی ها،رضایی ها، خواجه وند،دارجی،حسن تیموری،گاوبازه ای،مندمی،شیخ اسماعیلی،ورمزیار،بورکه ای، الوندی،حکمت منش،کاظمی،گروسی،محمد بیگی ،محمدی،جمشیدی،خدادادها،وکیلی و غیره.

بیجار دارای حوزه علمیه،دانشگاه پیام نور ،دانشگاه آزاد ،مرکز آموزش عالی فرهنگیان و ... است.مردمان شهر و روستاهای کرانی(حسن آ باد یاسوکند)،بابارشانی،پیر تاج،توپ آغاج، نجف آباد،خسرو آباد، سیاه منصور و... همواره جزو افتخارات گروس بوده و بزرگانی را در دامان پر مهر خود پرورده اند

گیا هان دارویی بیجار از شهرت جهانی بر خوردار است اما شرایط صادرات آن به خارج از کشور که می توانست باعث درآمدزایی و اشتغال افراد زیادی در این شهرستان باشد،متاسفانه هنوز مهیا نشده است.