آیت الله مجتبی تهرانی با تأکید بر غنیمت شماری ماه ذی الحجه،یادآور شد:

زمانی خواهد آمد که این فرصتها از دست ما رفته‏ است و ما حسرت آن را خواهیم خورد.

ماجرای ازدواج حضرت علی و حضرت فاطمه

از زبان امام رضا عليهم السلام

تصميم به ازدواج گرفته بودم ولی جرأت نميی کردم اين مطلب را به سرورم بگويم،اما شب و روز در

تاریخ ازدواج

در تاریخ ازدواج علی(ع) و حضرت زهرا(س) اختلاف است و كسی كه قدیمی‌ترین تاریخ را نقل كرده،یعقوبی می‌باشد كه نوشته است:رسول‌الله دو ماه پس از ورود به مدینه حضرت زهرا(س) را به تزویج حضرت علی(ع)در آورد؛ این در حالی بود كه گروهی از مهاجرین وی را از رسول‌الله (ص) خواستگاری كرده بودند و هنگامی كه رسولخدا(ص) وی را به حضرت علی (ع) تزویج كرد، گِله كردند و آن حضرت فرمود:

کوچه پس کوچه های مدینه حال و هوای دیگری به خود گرفته است

پیـوند آب و آینه همه را به تکاپو انداخته است دو انسان پاک و مطهر

لحظه زیبای ازدواج خود را جشن گرفته اند.

از آخرين سوره هايى است كه بر پيامبر(ص) در مدينه منوّره نازل گرديد كه داراى يكصد و بيست و نه آيه مى باشد.

خبرگزاری فارس:کِبر،حالتی است که آدمی خود را بالاتر از دیگران می‌بیند و اعتقاد به برتری خود بر دیگران دارد.

 علامه حلی در شب جمعه ‏ای تنها به زیارت امام حسین علیه‏ السلام می‏رفت.سواره بود و شلاقی در دستش.اتفاقاً در راه عربی که پیاده به سمت کربلا می‏رفت،با او همراه شد.بین راه مرد عرب مسئله‏ ای را مطرح کرد.

پس از تولد امام جواد علیه السلام،امام رضا علیه السلام فرمود:

محمد بن ریان نقل می كند:

مأمون برای رسیدن به هدفش [بدنام كردن حضرت امام جواد(ع)]

همه نـوع نیـرنگی را در خصوص امام جـواد(ع) به كار بـرد اما هیچ

كدام از آنها برای وی سودی نداشت.

شیخ مفید در ارشاد نقل می كند: زمانی كه حضرت جواد(ع) با همسرش ام الفضل از بغداد به مدینه مراجعت كرد،به كوفه كه رسید مردم او را مشایعت كردند،هنگام غروب در خانه مسیب فرود آمد و به مسجد وارد شد.

در صحن مسجد درخت سدری قرار داشت كه هنوز میوه آن به بار ننشسته بود،امام كوزه آبی خواست و در پای آن درخت سدر وضو گرفت و نماز مغرب را با مردم اقامه كرد.

امام در ركعت نخست سوره حمد و اذا جاء نصرالله و در ركعت دوم حمد و قل هو الله را خواند. پیش از ركوع قنوت گرفت.پس ازخواندن ركعت سوم تشهد و سلام داد.
پس از نماز مدتی در حال نشسته مشغول تعقیبات و ذكر شد،سپس بلند شد و چهار ركعت نماز نافله مغرب را به جای آورد و تعقیب خواند و دو سجده شكر به جای آورد و ازمسجد خارج شد.

امام جواد(ع) هنگامی كه به كنار درخت سدر رسید،مردم متوجه شدند كه آن درخت به بار نشسته و میوه داده است.از این جریان شگفت زده شدند و از میوه آن خوردند در حالی كه میوه های سدر هسته نداشت آنگاه حضرت را برای وداع بدرقه كردند.

اباصلت میگوید:

پس از دفن حضرت رضا(ع)،به دستور مأمون یک سال زندانی شدم.

حضرت علی(علیه السلام)می فرمایند:

که ده چیــز مانـع از ده چیــز است.

 تعریف

دحو الارض،مطابق با بیست و پنجم ماه ذی القعده،

روزی است که خداوند با نظر به کره زمین،به جهان خاکی حیات بخشید.

به نظر برخی از مفسران،آیه 30 سوره نازعات(والارض بعد ذلک دحاها)به همین واقعه اشاره دارد.

بیست و پنجـم ذیقعده،هم زمان با دحوالارض یعنی گستـرش یافتن زمین است.

از امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام  روایت شده است که فرمودند:

«نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد،دربیست وپنج ذی القعده بود.

کسی که در این روز روزه بگیـرد و شبش را به عبادت بایستد،عبادت صد سال را

که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.»

در واقع دحوالارض روز شروع حیات بخشی خـداوند به جهان خاکی است که تـوجـه به آن در روایات و تعیین اعمال خاص همچون روزه،عبادت،دعا و غسل واهتمام به آن از سوی معصومین (ع)نشانگر عنایت حضرت حق به این روز با برکت است.

1. كدام سوره به «مادر قرآن» معروف است؟
سوره «حمد» به مادر قرآن معروف است.
2. چند سوره با «الحمدلله» شروع می شود؟
پنج سوره با «الحمد الله» شروع میشود. «1.حمد، 2.انعام، 3.كهف، 4.سبأ، 5.فاطر».
3. كدام سوره قرآن تعداد كلماتش برابر با تعداد سوره‌های قرآن است؟
سوره «تكوير» تعداد كلماتش برابر با تعداد سوره‌های قرآن است.

1. قرآن دارای چند «سوره» است؟
قرآن دارای «114» سوره است.
2. قرآن چند «آيه» دارد؟
قرآن دارای «6236» آيه است.
3. چه تعداد «نقطه» در قرآن به كار برده شده است؟
تعداد «1015030» نقطه در قرآن به كار رفته است.

هـدف استراتـژیک امام موسی صدر آن بـود تا طایفـه شیعه لبنان را

همسان دیگر طوائف،و نه مقدم بر آنان،در تمامی عرصه های حیات

سیاسی،اجتمـاعی،فرهنگی و اقتصـادی آن کشور مشارکت دهد.

اسـرائـــیل شـرّ مطلـق

و

 تعامل با آن حرام است.

خبرگزاری حوزه منتشر کرد

یکی از ویژگی های ضریح جدید امام حسین(ع) مفاهیمی است که بر آن نقش بسته است،که حاصل ساعت‌ها کار تحقیقی در منابع اصلی روایی شیعی می باشد. 

کدام رنگ خدایی است؟!

رنگ زرد،تحـریک کننده فکـری است و بـر کمبـود فکـری،

روحی مؤثر است و برخی حالات عصبی را آرام می کند

شاید به همین خاطر است...

امام باقر(ع)فرمودند:

هر كسی در پی وضو گرفتن،آیة الكرسی بخواند،

خـداوند ثـواب چهل سال عبـادت به وی عطا كند.

نعمت وجود حرم امام رضا(ع) در ايران از زبان مرحوم آيت‏ الله بهجت(ره)

حرم مطهر حضرت امام رضا عليه السّلام نعمت بزرگ و گرانقدرى است كه در اختيار ايرانى ‏هاست،عظمتش را خدا مى ‏داند،به حدّى كه امام جواد عليه السّلام مى ‏فرمايد:

«زِيارَةُ أَبى أَفْضَلُ مِنْ زِيارَةِ الْحُسَيْنِ عليه السّلام؛لأِنَّ الْحُسَيْنَ عليه السّلام يَزُورُهُ الْعامَّةُ وَ الْخاصَّةُ، وَ أَبى لايَزُورُهُ إِلاَّ الْخاصَّةُ» یعنی:زيارت پدرم[امام رضا عليه السّلام] از زيارت امام حسين عليه السّلام افضل است،زيرا امام حسين عليه السّلام را عامّه و خاصّه زيارت مى ‏كنند،ولى پدرم را جز خاصّه [شيعيان دوازده امامى] زيارت نمى ‏كنند».

1.حضرت امام باقر(ع)فرمود:کسی که بعد از وضوء آیة الکرسی بخواند خداوند ثواب چهل سال عبادت را به او عنایت می فرماید و چهل درجه او را بالا می برد و چهل حورالعین را به تزویج او در می آورد.

2.رسول خدا(ص)(علیه افضل الصلوات) فرمودند:هر کس آیة الکرسی را بعد از هر نماز واجبی بخواند خدای تعالی قابض روح او خواهد بود و مثل کسی است که جنگ کرده باشد با کفار در خدمت انبیاء تا به شرف شهادت فایض شده باشد.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام فرمودند:

«قرآن کلامی برتر و بزرگ است و سوره بقره،سید قرآن و آیة الکرسی سید بقره است.»سپس فرمودند:«آیة الکرسی از گنجینـه‌ای در زیـر عرش به من عطا شده است و قبل از من به هیچ پیغمبری چنین عطائی نشده است.»

سفارش به خواندن آیة الکرسی در روایات

پیامبر اكرم(ص) فرمودند:

هر وقت شخص آیة الكرسی بخواند و بر اهل قبـور اهداء كند،خـداوند از هر

حـرف آن،ملكی می آفرینـد كه تا قیـامت بـرای آن شخص تسبیـح می كند.

امام صادق(ع) فرمودند:

آن گاه كه مؤمن ثواب خواندن آیة الكرسی را به مردگان هدیه میكند،خداوند

ثـواب آن را به همه آنان می رساند...و از هر حرفـی،ملكی می آفریند كه تا

قیامت برای او تسبیح كند.

تهمت زدن به بى گناه از زشتترین کارهائى است که اسلام آن را به شدت محکوم ساخته است،آیات قرآن و روایات متعدد اسلامى که در باره این موضوع وارد شده نظر اسلام را در این زمینه روشن مى سازد.خداوند در سوره نساء آیه 112 قرآن می فرماید:

من یکسب خطیئة أو إثما ثم یرم به بریئا فقد احتمل بهتنا و إثما مبینا،و کسى که خطا یا گناهى مرتکب شود سپس بیگناهى را متهم سازد بار بهتان و گناه آشکارى بر دوش گرفته است».

دارالاماره و یا باغ حمید بن قحطبه طایی،در دهكده سناباد دژ نظامی بوده،كه تاریخ پیدایش آن به قبل از اسلام می رسد.این محل بر سر سه راهی سناباد و نیشابور و سرخس و طوس و رادكان واقع بوده و در واقع به عنوان راهداری،تأمین كننده امنیت راه های آن منطقه و محل استقرار مرزبانان بوده است،با مرگ هارون و دفن وی در این محل،دارالاماره به بقعه هارونیه شهرت یافت.

پس از گذشت نزدیک دو سال از ورود امام به ایران،و استقرار در مرو،مأمون كه از واگذاری ولایت عهدی به امـام به انگیـزه آرام كردن اوضـاع و شـورش ها و التـهاب های جــامعـه نتیجــه ای نمی بیند.نهایتاً تصمیم هولناک و جنایت بار خویش را عملی ساخته،و در طوس امام را به شهادت می رساند.

بر اساس روایتى كه مرحوم سپهر در «ناسخ‏» از امام رضا(ع)روایت كرده،لقب «معصومه‏» را به حضرت معصومه،امام هشتم‏ اعطا كرده ‏اند.

طبق این روایت امام رضا(ع) فرمود:

«من زار المعصومه بقم كمن زارنى‏» «هركس حضرت معصومه را در قم زیارت كند،همانند كسى است كه مرا زیارت كرده باشد.»این‏ روایت را مرحوم محلاتى نیز به همین تعبیر نقل كرده است.با توجه به این كه عصمت‏ به چهارده معصوم(علیهم السلام) منحصر نیست،بلكه همه پیامبران،امامان و فرشتگان معصوم هستند.و علت اشتهار حضرت رسول اكرم،فاطمه زهرا و امامان (علیهم‏السلام) به «چهارده معصوم‏» آن است كه آنها علاوه بر مصونیت از گناهان صغیره و كبیره،از «ترک اولى‏» نیز كه منافات با عصمت‏ ندارد،پاک و مبرا بودند.

مرحوم مقرم در كتابهاى ارزشمند:

«العباس‏» و «على الاكبر» دلائل عصمت‏ حضرت ابوالفضل و حضرت‏ على‏ اكبر(علیهماالسلام) را بر شمرده ‏است.و مرحوم نقدى در كتاب‏«زینب الكبرى‏» از عصمت‏ حضرت زینب سلام الله علیها سخن‏ گفته است.و مؤلف «كریمه اهلبیت‏» شواهد عصمت ‏حضرت معصومه(س) را بازگو نموده است.

و با توجه به این كه حضرت معصومه(س) نام شریفشان «فاطمه‏» است و در حال حیات به «معصومه‏» ملقب نبودند،تعبیر امام(ع) دقیقا به معناى اثبات عصمت است،زیرا بر اساس قاعده معروف:«تعلیق حكم به وصف مشعر بر علیت است‏» دلالت‏ حدیث‏ شریف بر عصمت آن بزرگوار بى ‏تردید خواهد بود.

در احادیث فراوانى از قداست قــم سخن رفتـه،تصویـر آن در آسمان‏ چهارم به رسول اكرم(ص) ارائه شده است.

امیرمؤمنان(ع) به اهالى قم درود فرستاده و از جاى پاى جبرئیل‏ در آن سخن گفته و امام صادق(ع) قم را حرم اهلبیت معرفى كرده و خاک آن را پاک و پاكیزه تعبیر كرده ‏است.امام كاظم(ع) قم را عش ‏آل محمد(آشیانه آل محمد(ص)) نامیده و یكى از درهاى بهشت را از آن اهل‏ قم دانسته.امام هادى(ع) اهل قم را«مغفور لهم‏» (آمرزیده) تعبیر كرده و امام حسن عسكرى(ع) از حسن نیت آنها تمجید كرده و با تعبیرات بلندى اهالى قم را ستوده است.اینها و دهها حدیث دیگرى كه در قداست و شرافت قم و اهل قم از پیشوایان معصوم به ما رسیده، فضیلت و عظمت این سرزمین را براى‏ همگان روشن مى‏ سازند،جز این كه باید دید راز و رمز این همه‏ شرافت و قداست چیست؟

حدیث فوق كه پیرامون ارتحال حضرت معصومه(س) به عنوان پیش گوئى ‏از امام صادق(ع) نقل شد،از راز و رمز آن پرده بر میدارد و روشن مى‏ سازد كه این همه فضیلت و شرافت،از ریحانه پیامبر،كریمه اهلبیت،مهین بانوى اسلام،حضرت معصومه(س) سرچشمه‏ مى‏ گیرد،كه در این سرزمین دیده از جهان فرو بسته،گرد و خاک‏ این سرزمین را توتیــاى دیدگان حور و ملائک نموده است.

نجمه خاتون همسرگرامى امام كاظم(ع) تنها دو فرزند در دامان‏ خود پرورش داد و آنها عبارتند از:

1- خورشید فروزان امامت،حضرت على بن موسى الرضا(ع)

2- ماه تابان درج عصمت،حضرت معصومه(س)

محمدبن جریر طبرى،دانشمند گرانمایه شیعه در قرن پنجم هجرى،بر این واقعیت تصریح نموده است.

مدت 25سال تمام حضرت رضا(ع)تنها فرزند نجمه خاتون بود،پس ‏از یک ربع قرن انتظار،سرانجام ستاره‏اى تابان از دامن نجمه‏ درخشید كه هم سنگ امام هشتم(ع)بود و امام(ع) توانست والاترین‏ عواطف انباشته شده در سویداى دلش را بر او نثار كند.

بین حضرت معصومه(س)و برادرش امام رضا(ع) عواطف سرشار و محبت‏ زایدالوصفى بود كه قلم از ترسیم آن عاجز است.

دریكى از معجزات امام كاظم(ع)كه حضرت معصومه نیز نقشى دارد،هنگامى كه مرد نصرانى مى‏پرسد:«شما كه هستید؟»

میفرماید: «انا المعصومه اخت الرضا» «من معصومه،خواهر امام رضا(ع)میباشم.»این تعبیر از محبت‏ سرشار آن حضرت به برادر بزرگوارش ‏امام رضا(ع) و از مباهات او به این خواهر برادرى سرچشمه‏ میگیرد.

امام صادق(ع) پیش از ولادت كریمه آل محمد(ص) فرمود:

خـدا را حرمى است و آن مكه است،امیـرمؤمنان را حرمى است و آن كوفه است،و ما اهل بیت را

حرمى است و آن قم است.بزودى بانویى به نام فاطمه از تبـار من در آن جا دفن شود كه هر كس

به زیارتش بشتابد،بهشت بر او واجب مى گردد.

هنگام روز پیرزن به همین قصد به سرای امیر عضدالدوله دیلمی رفت و کیفیت آنچه را دیده بود به عرض رسانید.امیر و حاضرین از بیانش در تعجب شدند.درباریان که این موضوع را باور نکرده بودند...