بیست و پنجـم رجب سالـــروز شـهادت حضرت امام موسی کاظـم

(علیه السلام)،امام هفتم شیعیان جهان در سال 183 هجری است

در باره حبس امام موسی(ع)به دست هارون الرشید شیخ مفید در ارشاد روایت می كند كه علت گرفتاری و زندانی شدن امام،یحیی بن خالد بن بر مک بوده است زیرا هارون فرزند خود امین را به یكی از مقربان خود به امام جعفربن محمد ابن اشعث كه مدتی هم والی خراسان بوده است سپرده بود و یحیی بن خالد بیم آن را داشت كه اگر خلافت به امین برسد جعفربن محمد را همه كاره دستگاه خلافت سازد و یحیی و بر مكیان از مقام خود بیفتند.

جعفر بن محمدبن اشعث شیعه بود و قایل به امامت موسی(ع)و یحیی این معنی را به هارون اعلام می داشت.سرانجام یحیی پسر برادر امام را به نام علی بن اسماعیل بن جعفر از مدینه خواست تا به وسیله او از امام و جعفر نزد هارون بدگویی كند.

در بحار ج ۸۹  از حضرت‌صادق(ع) روایت نموده:

هر کس پیش از ظهـر روز جمعـه دو رکعت نمـاز بکند در هـر رکعت یک مرتبـه

سوره(حمد) و شصت‌مرتبه سوره (قُل هُوَ اللّه) را بخواند و در سجودش بگوید

(بعد از ذکر سجود):

سَجَـدَ لَکَ سَوادی وَ خیَـالی وَ آمَنَ بِکَ فُـؤادی وَ أبُوءُ إلَیْکَ وَ‌ أعْتَـــرِفُ

لَکَ بِالذِّنْبِ الْعَظیم عَمِلْتُ سُوءً وَ ظَلَمْتُ نَفْسی فَاغْفِرلی ذُنُوبی فَإنِّهُ

لا یَغْفِرُ الذِّنُوبَ إلاّ أنْتَ أعوذُ بِعَفْـوکَ مِنْ عُقُـوبِتَکَ وَ‌ أعـوذُ بِــرِضاکَ مِنْ

سَخَطِکَ وَ أعوذُ بِکَ مِنْکَ لا أبْلُغُ مِدْحَتَکَ وَلا اُحْصی نِعْمَتَکَ وَلا الثّناءَ وَ

عَلَیْـکَ أنْتَ کَما أثْنَیْتَ عَلی نَفْسِکَ وَ‌ عَمِلْـتُ سُـوءً وَ‌ ظَلَمْـتُ نَفْسِی

پس کسی که این کار را بکند ثواب آن را دارد که چهل‌مرتبه قرآن را قرائت نموده.

یک روز،مرحوم آیت الله میـرزا احمد مجتهدی تهرانی که خدا ایشان را غریق رحمت واسعه ی خویش نماید؛با حالی خاص به بیان یک روایتی پرداختند.ایشان فرمودند:روزی فردی آمد خدمت امام معصوم(امام باقر و یا امام صادق علیهما السلام که تردید از بنده می باشد) و به ایشان عرض کرد :
اگر روزی یکی از دوستان شما گناهی کند،عاقبتش چگونه خواهد بود ؟
امام در پاسخ به وی فرمودند :
خداوند به او یک بیماری عطا می نماید تا سختی های آن بیماری کفاره ی گناهانش شود.
آن مرد دو مرتبه پرسید: اگر مریض نشد چه؟
امام مجدد فرمودند: خداوند به او همسایه ای بد می دهد تا اورا اذیت نماید و این اذیت و آزار همسایه، کفاره ی گناهانش شود .
آن مرد گفت: اگر همسایه ی بد نصیبش نشد چه؟
امام فرمودند:خداوند به او دوست بدی می هد تا وی را اذیت نماید و آزار آن دوست بد ، کفاره ی گناهان دوست ما باشد .
آن مرد گفت: اگر  دوست بد هم نصیبش نشد چه؟!
امام فرمودند: خداوند همسر بدی به او میدهد تا آزار های آن همسر بد،کفاره ی گناهانش شود .
آن مرد گفت:اگر همسر بد هم نصیبش نشد چه؟
امام فرمودند:خداوند قبل از مرگ به او توفیق توبه عنایت می فرماید .
بازهم آن مرد از روی عنادی که داشت گفت:و اگر نتوانست قبل از مرگ توبه کند چه؟

امام فرمودند :

به کوری چشم تو ! ما او را شفاعت خواهیم کرد .

به نقل از اسماء بنت عمیس

تاریخ شهادت حضرت فاطمه(س)

مخفى بودن قبر حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها

السلام علیك یا سیدة نساء العالمین

كل يريد رجاله لحياته/يا من يريد حياته لرجاله(1)

تعبیر روز قیامت به القارعه به جهت شدت و عظمت آن از ویژگیهای سوره‌ی مبارکه قارعه ‏است،توصیف مردمان در روز قیامت به پروانه‌های پراکنده و سرگردان تنها در همین ‏سوره‌ی مبارکه آمده است.‏

به طور کلی موضوعات طرح شده درسوره‌ی مبارکه قارعه عبارتنداز:توصیف روزقیامت ‏به القارعه یعنی روزی که در آن روز همه چیز در هم کوبیده می‌شود،بیان برخی از ‏اوصاف روز قیامت و صحنه‌های وحشتناک آن،اشاره به شدت حادثه روز قیامت که باعث ‏سرگشتگی مردمان می‌شود مانند پروانه هایی پراکنده به هر سو می‌آویزند،اشاره به ‏درهم کوبیده شدن کوهها در روز قیامت که چون پشم زده شده به هر سو پراکنده می‌شوند،تصریح به این حقیقت که در روز قیامت آنکس که کفه‌ی ترازوی اعمال نیکش سنگین‌تر ‏باشد زندگانی سعادتمندی خواهد داشت و آنکس که کفه‌ی ترازوی اعمال ناپسندش ‏سنگین‌تر زندگانی خفت‌باری را در انتظار خواهد داشت،اشاره به عاقبت حال مجرمان در ‏روز قیامت که آتش عظیم و سوزان دوزخ در انتظار آنهاست.‏

مباحث اخلاقی و اجتماعی بسیاری در سوره‌ی مبارکه قارعه آمده است قارعه به معنای ‏کوبنده است این سوره با بیان حوادث آستانه‌ی رستاخیز که بسیار کوبنده است آغاز ‏شده است پس از بیان این مطالب در این سوره دو خط یا دو شیوه‌ی زندگی در روی ‏کره زمین برای بشر ترسیم شده است که یکی به سوی سقوط و دوزخ و دیگری به ‏سوی سعادت و خوشبختی ختم می‌شود.تشریح وسیله‌ی سنجش اعمال انسانها در ‏روز رستاخیز یکی دیگر از محورهای طرح شده در سوره‌ی مبارکه القارعه است.‏

وسیله‌ی سنجش اعمال بندگان در رستاخیز به مانند ترازو یا هر وسیله‌ی سنجش دنیایی ‏نیست.بلکه مقصود از میزان در این سوره ائمه معصوم و عدل آنهاست،در روز قیامت ‏حقایق اعمال انسان با کارهای ائمه سنجیده می‌شود و این بزرگان معیار و وسیله‌ی ‏سنجش محسوب می‌شوند.‏در فضیلت تلاوت همراه با تدبر سوره‌ی مبارکه قارعه از پیامبراکرم(ص)روایت است هر ‏کس سوره‌ی قارعه را تلاوت کند خداوند به سبب قرائت آن در روز قیامت پرونده اعمال ‏نیکش را سنگین خواهد نمود.‏

همچنین در روایت دیگری از امام باقر(ع) آمده هر کس سوره قارعه را تلاوت کند خداوند ‏متعال او را از فتنه دجال محفوظ داشته و در روز قیامت او را از آفات دوزخ بدور می‌دارد.‏

تن دادن به کوران سفرها،از جهتی لازمه ترقی و تکامل انسان است،و این مرحلـه آزمودگی

و سازندگی،ارمغان‌ها به دنبال دارد،چنان ‌که یک راز آزمودگی و آبدیدگی قهرمان داستـان ما

حضــرت زینب علیهاالسلام را همین معنی باید دانست،و همین مسافــرت‌ها و تحـولات و بر

خوردهای پرورش ‌دهنده و سازنده بود که از دختـر علی علیهماالسلام عنصر آگاه و مقـاوم و

شجاعی به‌ وجود آورد،که بتواند رسالت بسیارعظیم الهی و ماندگار خویش را در زندگی خود

لباس عمل بپوشاند.

بدین لحاظ،مناسب خواهد بود که به مسافرت‌های هشت‌گانه حضـرت زینب علیهاالسلام به

‌طور خلاصه مروری داشته باشیم:

الو سلام،اين منم،مزاحمی كه آشناست،هزار دفعه اين شماره را دلم گرفته است،ولی هنوز پشت خط در انتظار يك صداست.

شما كه گفته‌ايد پاسخ سلام واجب است،به ما كه مي‌رسد حساب بنده‌هايتان جداست؟

الو دوباره قطع و وصل تلفنم شروع شد، خرابی از دل من است يا كه عيب سيم‌هاست؟

چرا صدايتان نمی رسد كمی بلندتر،صدای من چطور؟ خوب و واضح و رساست؟

اگر اجازه میدهی برايت درد و دل كنم، شنيده‌ام كه گريه بر تمام دردها شفاست.

دل مرا به سوی خود بخوان كه تا سبك شوم،پناهگاه اين دل شكسته‌ام خانه‌ی شماست.

خدا،مرا ببخش باز هم مزاحمت شدم،دوباره زنگ میزنم تا خدا،خداست.

چه معانی بلند و دلنشینی:

" يا من ارجوه لكل خير...

يا من يعطی الكثير بالقليل...

يا من يعطی من سئله...

یا من یعطی من لم یسئله

و من لم یعرفه تحننا منه و رحمة

اعطنی بمسئلتی ایاک جمیع خیر الدنیا و الآخره"

 

در شهر توریستی اسکاگن این زیبایی را میتوانید در سجیه دید،این شمالی ترین شهر دانمارکیهاست،جایی که دریای
بالتیک و دریای شمال بهــم می پیوندند.دو دریای مختلـف با هـم یکی نمی شوند و بنابـرین این راستــا بـوجود می آید.

و این همان چیزی است که در قـرآن آمده است.

سوره مبارکه الرحمن

مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ(۱۹) بَیْنَهُما بَرْزَخٌ لا یَبْغِیانِ(۲۰) فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ(۲۱) یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ (۲۲)

۱۹دو دریا را به گونه ای روان کرد که با هم برخورد کنند.
۲۰ اما میان آن دو حد فاصلی است که به هم تجاوز نمی کنند.
۲۱ پس کدامین نعمت هاى پروردگارتان را انکار مى‏ کنید؟
۲۲ از آن دو،مــروارید و مــرجان خارج مى‏ شود.


سوره مبارکه فرقان آیه ۵۳:

«و هو الذی مَرَجَ البحرینِ هذا عَذبٌ فُراتٌ و هذا مِلحً اُجاجً وَ جَعَلَ بَینَهما بَرزَخا و حِجراً مَهجوراً»

و اوست کسی که دو دریا را موج زنان به سوی هم روان کرد این یکی شیرین و آن یکی شور
و تلخ است و میان آن دو حریمی استوار قرار داد.

كاش قرآن رو فقط برای مجالس عزا قرائت نكنيم!

كاش خواندن قرآن در مجالس عقد و عروسی هم باب می شد و سر سفره عقد هر چند معمولی اما با صدای بلنـد قــرآن خوانده می شد تا اينطور تصـور نشود كه قرآن فقط برای مجالس عــزاست