وقتی پـرنده ای زنـده است مورچه ها را میخورد...

همه‌ی ما مسافران،گم‌شدگانی هستیم ...

آیا بالاخره روزی میرسد که ما انسانها یکرنگ باشیم؟

در گلشن وجدان،همواره گل عاطفه و مهر بکاریم؟

آیا روزی میرسد که وجدان و شرف را از مقام و زر و زور بالاتربدانیم؟

آیا روزی میرسد که به همدیگر همواره مهر بورزیم و جز راه حقیقت،راه دیگری را نرویم؟

آیا روزی میرسد که خودخواه نباشیم و جز خود،همه را لایق و شایسته بدانیم؟

اما افسوس.

وقتی پشت سر پدرت از پله ها می یای پایین و می بینی چقدر آهسته میره،

می فهمی پیــر شده!

وقتی داره صورتش رو اصلاح می کنه و دستش می لـرزه،

  می فهمی پیــر شده!

وقتی بعد غـذا یه مشت دارو میخوره،

می فهمی چقدر درد داره اما هیچی نمی گه…

 و وقتی می فهمی

نصف موهای سفیدش به خاطر غصه های تو هستش،

دلت میخواد بمیری.

نیـــــا بـاران

هنـوز نیـــــا

هنـوز کودک آزرده ی آذربایجانی سقف ندارد

هنـوز پـدر رنجیـده و خسته نمی داند در برابر نگاه های خانـواده اش برای داشتن سقفی٬بـرای

داشتن دیواری٬که کمی سوز سرما را بگیرد چه  پاسخ دهد

این چادرها دوام باد و سرمای شدید آذربایجان را ندارند

اگر تـو هم بباری نمی دانم

واقعا نمی دانم

چه بر سرشان خواهد آمد؟

ماشينت از پدرت بهت ارث رسيده 
 هر جور دلت میخاد
با آن رفتار كن

بزرگراه ارث پدرت كه نيست
كه هرجور دلت میخاد
در آن قيقاج میـزنی

هيچ وقت اين دو جمله رو نگو :

١.ازت متنفرم

٢.ديگه نمی خوام ببينمت

هيچ وقت با اين دو نفر همصحبت نشو :

١.از خود متشکر

٢.وراج

هيچ وقت دل اين دو نفر رو نشکن :

١.پدر

٢.مادر

اگر خنده را فلج کنی،گریه را نیز فلج کرده ای،

تنها کسی که می توان خوب بخندد می تواند

خوب بگرید

و اگر بتوانی خوب بخندی و خوب گریه کنی،زنده ای!

«اوشو»

تاجيكستان

زادگاه و آرامگاه پـدر شعر پارسی

کاش هفت ساله بودم

روی نیمکت چوبی می نشستم

مداد سوسماری در دست

باصدای تو دیکته می نوشتم

تو می گفتی بنویس دلتنگی 

من آن را اشتباه می نگاشتم 

اخمی بر چهره می نشاندی و من 

به جبران 

دلتنگی را هزار بار می نوشتم!

وقتی پشتت حرف زیاده که یا

"آرزوشونه جات باشنُ نمی تونن"یا اینکه"

 می خوان باهات باشنُ در حدت نیستن.

هر چه بیشتر برای دنبال کردن آرزوهایتان صبر کنید،

اعتماد به نفس کمتری خواهید داشت

و هراس از نرسیدن به خواسته هایتان بیشتر خواهد شد

اگر حس روییدن در تو باشد،حتی در کویر هم رشد خواهی کرد

امــروز کسی از من پرسید چنـد سال داری

گفتم روزهای تکراری زندگیم را که خط بزنم

کودکی چند ساله ام !!!!

اگر خسته دل و پر غم و دردید
اگر از در خورشید جدا مانده و سردید
اگر هر چه مفاتیح نوشته است به لب زمزمه کردید
بدانید دوای غمتان غیر غبار حرم کرب و بلا نیست نگردید

سفر از فاصله ی دور حکایت دارد

خسته با رفتن احساس رفاقت دارد

چـه صمیمانـه به درگاه خـــدا گویـم

که دلم از دوری دوست شکایت دارد

عاشورا

     تابلویی است

                 که در آن

                 شعر بلند عشق را

                            با خـون نگاشته اند.

حضرت امام خامنه ای(مدظله العالى)

در مراسم رونمایی از رمان «سه کاهن» مجیدقیصری،

علی موسوی گرمارودی،

صادق هدایت نویسنده «تـوپ مرواری» را لعنت کرد.

"هیچگاه علم را با خرد اشتباه نگیرید.

           علم به شما کمک میکند زندگی را بگذرانید،

                                 خرد کمکتان میکند زندگیتان را بسازید."

ساندرا کاری (Sandra Carey)

"اگر در ابتدای یک سفر دراز

                همه مشکلات مشخص باشد،

                                   هیچوقت به آن سفر نخواهیم رفت."

 

دان راتر به همراه پیتر وایدِن(Dan Rather with Peter Wyden)
 

من از کودکی عاشقت بـوده ام

قبـولــم نما گـرچه آلـــوده ام

هیچ کس

    بهای شکستی را

           که شما به جان خریده اید

                           نخواهد پـرداخت. تل واترز

1.کسی که سخنانش نه راست است و نه دروغ،فیلسوف است.
2.کسی که راست و دروغ برای او یکی است،متملق و چاپلوس است.
3.کسی که پول می گیرد تا دروغ بگوید،دلال است.
4.کسی که دروغ میگوید تا پول بگیرد،گداست.
5.کسی که پول می گیرد تا راست و دروغ را تشخیص دهد،قاضی است.
6.کسی که پول می گیرد تا درقبال دروغ از راست دفاع کند،وکیل است.
7.کسی که جز راست چیزی نمی گوید،بچه است.
8.کسی که به خودش هم دروغ میگوید متکبر و خود پسند است.
9.کسی که دروغ خودش را باور می کند ابله است.
10.کسی که سخنان دروغش شیرین است،شاعر است.
11.کسی که اصلا دروغ نمی گوید،مـرده است.
12.کسی که دروغ میگوید و خودش هم نمی فهمد،پـر حرف است.
13.کسی که مردم سخنان دروغ او را راست می پندارند،سیاستمدار است.
14.کسی که دروغ میگوید و قسم هم می خورد،بازاری است.

 هولمز در جلسه ای حضور داشت.

 او کوتاهترین مـرد حاضـر در جلسه بـود.

دوستـی به مـــزاح رو به او گفت:

آقای هولمز،تصور می کنم در میان ما بزرگان

شما قـدری احسـاس کوچکی می کنید 

هولمز پاسخ داد:

احساس نیم سکه طلائی را دارم که ما بین پول خرد قرار گرفته باشد

مثل درخت باشید که در تهاجم پاییز هرچه بدهد
    روح زندگی را برای خویش نگه میدارد...

♦ مخرب ترین کلمه "شتابزدگی"است...مواظب پلهای پشت سرت باش.

♦ قشنگ ترین کلمه "خوشروئی"آست... راز زیبائی در آن نهفته است.

دكتر سیمین دانشور،در سال 1327 توانست اولین مجموعه داستان‌های كوتاهش را با عنوان «آتش خاموش» منتشر كند كه برخی از داستان‌های این مجموعه شانزده قسمتی،قبلاً در روزنامه‌ی كیهان،مجله‌ی بانو و امید چاپ شده بود.

"آخـرینــــ "

جرعهــ اینـــ جـامـــ تهیـــ را تـــو بنوشــــ ...

.................................................................................................

دفاعـــ همچنانــ باقیستـــــــ ...

برخی مردمان امام گذشته را عاشقند،نه امام حاضر را!!
میدانی چرا؟
امام گذشته را هر گونه بخواهند تفسیر می کنند…
امام حاضر را،باید فرمان ببرند…
و کوفیان،عاشورا را اینگونه رقم زدند...

ای شهيدان!
ما بعد از شما هيچ نكرديم!!!
لباس های خاكی تان را در ميدان هاي مين و لابه لای سيم خاردارها رها كرديم،عهدمان را شكستيم و دعای عهد را فراموش كرديم،زمان ندبه و سمات را گم كرديم.
شربت های صلواتی را با نسيان بر زمين ريختيـم و به عطش خنديديـم.
بر تصاوير نورانی تان روی ديوارهای شهر رنگ غفلت پاشيديم و پوستر تبليغاتی نصب كرديم.
تاول شيميايی را از ياد برديم و غيرت ها را به بهايی اندک فروختيم...
عشق را به بازی گرفتيم و از خونهايتان به راحتی گذشتيم...
اما باز هم اميدی هست!!!
آری! تا ولايت هست هنوز اميد داريم.

رییس جمهور در خلال سخنرانی شاعرانه خود در مقبره حافظ که بارها با استفاده از ابیـات معروف این شاعر بزرگ نیز همراه بود،مصراع نخست بیت اول یکی از غزلهای بسیار معروف حافظ را غلط خواند و با وجود واکنش تعجب آمیـز اکثر ادیبـان و کارشناسانی که به سخنرانی وی گوش میدادند بدون تصحیح آن به سخنرانی خود ادامه داد.