كه البته خداوند اين ده گروه را از جمله مسلمين جدا مى كند و صورتشان را تغيير مىدهد:

عده اى به شكل ميمون.

بعضى به صورت خوک.

پاره اى دست و پا بريده.

برخى كور و گروهى گنگ و كرند.

و طايفه اى وارد محشر مى شوند در حاليكه زبانشان را مى جوند و چرک از دهان آنها بيرون مى آيد و اهل محشر از گند و بوى آنها در زحمتند.

و عده اى برعكس و وارونه سرنگون وارد محشر مى شوند و به همان حال آنها را عذاب مى برند.

و عده اى به شاخه اى از آتش آويخته شده اند.

و دسته اى بوى بـد آنها از مردار بيشتر است.

و دسته ديگر لباسهائى از قطران است بر آنها پوشانيده باشند كه به پوستهايشان چسبيده باشد.

پرسيد اينها چه كسانى هستند؟

فرمود:آن كسى كه صورت ميمون وارد محشر مى شود،نمام يعنى سخن چين و آن كسى است كه ميان دو نفر را به هم مى زند و سخن هر يک را كه درباره ديگرى گفته براى او خبر برد.

آنكه به شكل خوک مى آيد خورنده مال حرام است،كسى كه مثلا در كسبش ‍ كم فروشى كرده،غش در معامله كرده و مال مردم را خورده.

و آنكه سرنگون است كسى است كه رباخوارى كرده.

و آنكس كه زبانش را مى جود و چرک از دهانش بيرون مى آيد،عالم بى عمل مى باشد.هر عالمى است كه كردارش غير از گفتارش باشد.موعظه خوب مى كند اما در عمل به گل فرو رفته و ديگران از سخنانش بهره برده اند

اما خود بدبختش بى عمل بوده.اين است كه زبانشان را مى جوند و حسرت مى خورند.

آنكه دست و پا بريده وارد محشر مى شود،آزار رساننده به همسايه است.

فرمود:آن كسى كه كور وارد محشر میشود،حاكم جور و ناحق است كه حكم به ناحق كرده.

و اما گنگ و كر آنها هستند كه خود پسندند،يعنى عجب دارند،خودپسند و خودخواه كر و گنگ وارد محشر مى شود.

و آن را كه به شاخه اى از آتش مى بندند،كسانى هستند كه در دنيا نزد سلاطين غمازى و سعايت مى كردند و اسباب زحمت مردم و آزار رساندن به آنها را فراهم مى كردند.

و آنهائيكه از مردار گندتر و بدتر هستند كسانى هستند كه در شهوات و لذت هاى حرام برخوردار بوده اند و حق واجب الهى را كه در مال آنها بود نمى دادند.

و آنهائيكه پيراهن هاى آتشين بر آنها پوشانده مى شد،پس تكبركنندگان و فخر و نازكنندگان هستند.

و در حديث ديگر از رسولخدا (صلى الله عليه و آله و سلم) روايت شد:كسانى كه دو ميخ از آتش در چشم آنهاست كسانى هستند كه چشم خود را از حرام پر مى كردند.

کتاب داستانهایی از خدا

 قاسم میرخلف زاده