خانه ی مسكونى مرد انصارى كه زن و بچه‏ اش در آنجا به سر مى‏ بردند همان دم در باغ بود.

سمره گاهى مى‏ آمد و از نخله ی خود خبر مى‏ گرفت يا از آن خرما مى ‏چيد.و البته طبق‏ قانون اسلام«حق»داشت كه در آن خانه رفت و آمد نمايد و به درخت خود رسيدگى كند.سمره هر وقت كه مى‏ خواست برود از درخت خود خبر بگيرد،بى اعتنا و سرزده‏ داخل خانه مى ‏شد و ضمناً چشم چرانى مى كرد.صاحبخانه از او خواهش كرد كه هر وقت مى‏ خواهد داخل شود، سرزده وارد نشود.او قبول نكرد.ناچار صاحبخانه به رسول اكرم شكايت كرد و گفت:

«اين مرد سرزده داخل خانه ی من مى‏ شود.شما به او بگوييد بدون اطلاع و سرزده وارد نشود، تا خانواده ی من قبلا مطلع باشند و خود را از چشم چرانى او حفظ كنند.»رسول اكرم سمره را خواست و به او فرمود:

«فلانى از تو شكايت دارد،مى‏ گويد تو بدون اطلاع وارد خانه ی او مى‏ شوى،و قهرا خانواده ی او را درحالى مى ‏بينى كه او دوست ندارد.بعد از اين اجازه بگير و بدون اطلاع و اجازه داخل نشو.» سمره‏ تمكين نكرد.
فرمود:«پس درخت را بفروش.»

سمره حاضر نشد.رسول اكرم قيمت را بالا برد،باز هم حاضر نشد.بالاتر برد،باز هم حاضر نشد. فرمود:«اگر اين كار را بكنى،در بهشت براى تو درختى خواهد بود.»باز هم تسليم نشد.پاها را به يک كفش كرده بود كه‏ نه از درخت خودم صرف نظر مى‏ كنم و نه حاضرم هنگام ورود به باغ از صاحب باغ‏ اجازه بگيرم.

در اين وقت حضرت رسول اكرم (ص)فرمود:«تو مردى زيان رسان و سختگيرى،و در دين‏ اسلام زيان رساندن و تنگ گرفتن وجود ندارد.» (1) بعد رو كرد به مرد انصارى و فرمود:«برو درخت خرما را از زمين درآور و بينداز جلو سمره.»

رفتند و اين كار را كردند.آنگاه حضرت رسول اكرم(ص) به سمره فرمود:

«حالا برو درختت را هر جا كه دلت مى‏ خواهد بكار.» (2)

،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

(1) .«انک رجل مضار و لاضرر ولاضرار.»

(2) .وسائل‏،جلد 3،كتاب الشفعة،باب«عدم جواز الاضرار بالمسلم»،ص923،حديث 1 و 3 و 4.

کتاب:داستان راستان

نوشته: شهید مطهری