نباید هیچ گاه از حساب خود غافل بود.در هر حركتی گرچه كوچک باشد،اگر باطل را تقویت كردیم به همان اندازه از دین خدا فاصله گرفته‌ایم.خدای سبحان می‌فرماید:«ویل لكل همزه لمزه» قرآن روی حركت لبهای ما تكیه می‌كند كه مبادا به گونه ای حركت دهیم كه كسی را بیازارد و یا تحقیر كند.چنانكه روی حركت چشم و نحوه دیدن ما نیز حساب می‌كند:«یعلم خائنه الاعین» پس نبایداز محاسبه خود غافل بود.انسان در همان لحظه كه باطل را یاری می‌كند ازدین خدا غافل است.چون دین خدا با هیچ باطلی سازش ندارد.«قل جاء الحق و ما یبدء الباطل و ما یعید»بگو حق آمد و جا برای هیچ باطلی نیست.
شیطان هر كسی را با تكاثر در رشته خاص او فریب می‌دهد.اگر كوثر نصیب انسان شد،به تكاثر تن درنمی دهد و افراد كمی دارای این مقام هستند.
انسان شب و روز كار می‌كند؛یا مشغول آبیاری درخت پر خار و تیغ دار است،یا ریستن پارچه های پرنیانی و ابریشمی.اگر بعد از مرگ رنج می‌برد،برای آن است كه عمری زحمت كشیده و درخت خار را آبیاری كرده است.
بد زبانی،بددهانی،بد قلمی،آزردن این و آن،همه خار است.
گناه و ظلمی كه می‌كند مانند آبی است كه پای درختهای پر خار خود ریخته است.وقتی به حقیقت پی می‌برد كه تمام خارهای این درخت علیه او به كارگرفته می‌شود.
بنابر این باید دید آیا گرفتار تكاثریم یا از كوثری،كه باطن این عالم است چشیده‌ایم؟
آیت الله جوادی آملی (حفظه الله)
:: موضوعات مرتبط:
مطالب مذهبی ,
,
:: بازدید از این مطلب : 280
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
