«يا رسول الله! شب گذشته كه به معراج تشريف برديد،در آسمان چهارم طرف چپ«بيت المعمور»

منبرى بود،شكسته و سوخته و به رو افتـاد،آيا شناختى آن منبر را و متوجه شديد كه از كيست؟»

آن حضرت فرمودند:«خيـر؛ آن منبر از كيست؟»

شيطان عرض كرد:

آن منبر از من است و صاحب آن بودم!

بالاى آن مى نشستم و ملائكه پاى منبر من حاضر مى شدند،از براى آنها راه بندگى حضرت منان را مى گفتم.

ملائكه از عبادت و بندگى من تعجب میكردند!

هر وقت كه تسبيح از دستم مى افتاد،چندين هزار ملک بر مى خاستند،تسبيح را مى بوسيدند و به دست من مى دادند.

اعتقاد من اين بود كه خداوند از من بهتر چيزى را خلق نفرموده است؛ولى يک بار ديدم امـر به

عكس شد و رانده درگاه او شدم.و الان كسى از من بدتـر و ملعـون تر در درگاه احديت نيست.

اى محمد صلى الله عليه و آله و سلم! مبادا مغرور شوى و تكبر نمايى،چون هيچ كس از كارهاى الهى آگاه نيست.