ببار ای چشم بارانی،که یارم برنمی گردد

طبیب قلـب بیمــــــار و نگارم برنمی گردد

بسان شمع سوزانم من از غمها پریشانم

اگر حتی،همیشه خون ببارم برنمی گردد

نشستم گوشه ی خانه همیشه چشم بر راهم

دگر لبخند،بــر شب های تارم برنمی گردد

بهارم گشته چون پاییــز و من در خـانه غمگینم

دلی از داغ او آشفته دارم برنمی گردد

شدم چون مرغ افسرده میان این قفس محبوس

انیس و مونس این قلـب زارم برنمی گردد

ستاره حیدری