با وجود اینکه این کاروانسرا تنها کاروانسرای سنگی در کل ایران است و در بزرگترین دشت بلوط ایران، دشت برم کازرون قرار گرفته،اما ناشناخته مانده است.

کاروانسراي ميان کتل را مردم بومی «کاروانسرای شاه عباسی» هم می نامند که اشاره ای است به کاروانسراهایی که شاه عباس صفوی در سراسر کشور ساخته است،اين کاروانسرا در 35 کيلومتری شهرستان کازرون و در منطقه «دشت برم» پنج کيلومتر پس از روستایی با همين نام بر بلندای يک تپه مشرف به دشت واقع شده است.

کاروانسراي ميان کتل با اينکه در سال 1379 خورشيدی با شماره 3668 در فهرست آثار ملی ايران به ثبت رسيده اما به هيچ وجه مورد مراقبت و توجه قرار نگرفته است و هر روز بيش از پيش در حال تخريب و نابودی است.

مساحت کل اين بنای بزرگ که پلانی مستطيل شکل دارد در حدود سه هزار و 500 متر مربع بوده که دو هزار و 500 متر مربع از آن را زيربنای حجره ها در اطراف حياط مرکزی شامل میشود.

اصلی ترين ويژگی اين کاروانسرای مستحکم که سال ها جان پناه کاروانهای در حال حرکت از کازرون به شيراز و بوشهر و برعکس بوده،نما و ديواره های ويژه آن است که تماماً از سنگی با نام مالون (مارن) ساخته و پرداخته شده است،اما شوربختانه با اين همه در طی اين سال ها بخش های زيادی از اين نمای زيبا به دليل عدم مراقبت و محافظت فرو ريخته و به خاک افتاده است.

سنگ مالون علاوه بر نمای بيرون در تزئينات داخلی همچون اغلب طاقچه های گچبری شده ی بنا و ناودان های سنگی نیز به کار رفته و همچنين دربالای در ورودی کاروانسرا سنگبری زيبايی به شکل نوع خاصی از ترنج ايرانی نيز توسط معمار خوش ذوق آن طراحی شده است.

کاروانسرا به لحاظ معماری به صورت چهار ايوانی با حياط مرکزی ساخته شده،در مرکز اضلاع شرقی و غربی دو حجره بزرگ و همچنين دو حجره کوچک در هر دو سوی اين قسمت ها قرار دارد.در اضلاع شمالی و جنوبی نيز چهار حجره کوچک وجود دارد.

طبق نظر برخي کارشناسان زمان ساخت کاروانسرای ميان کتل که مشرف به دشت زيبا و وسيع «برم» است به دوران صفويه برمیگردد و در دوران قاجاريه توسط «مشير الملک» بازرگان معروف فارس تجديد بنا و مرمت شده است.

با همه اين ويژگيها اما کاروانسرای زيبای ميان کتل که از قضا در وسط يک منطقه تحت حفاظت محيط زيست نيز واقع شده به دليل بی توجهی و عدم مراقبت،لحظه به لحظه در حال زوال و نابودی است،به شکلی که ريزش روزهای اخير بخشی از سقف آن در مقابل حجم فرسايشی که در سالهای اخير بر آن وارد شده ناچيز جلوه می کند.